Het huisje van Edilson is helemaal naar mijn zin. Ik schat dat het 25 m² is, maar alles is er: slaapkamer, huiskamer, keuken, douche en toilet. Enige probleem is de voordeur. Die klemt, waardoor hij alleen met een bepaald handigheidje open te krijgen is. En ik krijg dat handigheidje maar niet in de vingers. Edilson doet het me een paar keer voor: met je ene hand de sleutel draaien, en tegelijk met je andere hand de deur een beetje optillen aan de klink. Ik krijg het niet voor elkaar. Dit moet wel opgelost worden, want anders ben ik afhankelijk van mijn gastheer, en ik heb al gemerkt dat die een ander dagritme heeft dan ik.
Op kerstmis heb ik de hele ochtend gelopen. Ik ben de trappen afgegaan tot aan de weg en ben de hele heuvel van Santa Teresa afgedaald tot aan het (zaken-)centrum van Rio. Leuk om mijn oude wijk, waar ik in 2006 vier maanden woonde, weer te zien. Beneden, op het plein Largo de Carioca, was één kioskje open. Ik kocht er een chip voor mijn telefoon, zodat ik nu makkelijk bereikbaar ben voor Brazilianen. Terug omhoog nam ik de bus, die nu 2,50 real kost (ongeveer één euro) in plaats van 1,90 zoals een paar jaar geleden.
Tweede kerstdag bestaat niet in Brazilië; 26 december is een normale dag. Ik sprak af met Rita, mijn Portugese vriendin die ik hier heb leren kennen toen we allebei vrijwilligerswerk deden in Rio. Het regende, dus er was een beperkte keuze van wat we konden doen. Een beetje winkelen dan maar. We zagen veel witte T-shirts met daarop in zilver de woorden als paz, amor, saude (vrede, liefde, gezondheid). Die zijn voor oudjaarsavond bedoeld, voor de twee miljoen mensen die dan op het strand van Copacabana zijn.
Het ging weer harder regenen, en we ‘vluchtten’ confeitaria Colombo binnen, een sjieke, honderd jaar oude, prachtig ingerichte lunchroom/banketbakker. Wel duur, maar zelfs Edilson, die toch in een favela woont, en geen vast inkomen heeft, zegt: ‘Zo af en toe kun je daar best een kopje koffie drinken’. Dat doen we, met een passievruchttaartje erbij.
Confeitaria Colombo. Foto van Leandro Ciuffo op Flickr.
risobrasil 