Vandaag heb ik mijn eerste afspraak met de sportvatencoach, die me gaat begeleiden bij het sportvasten. Ze vindt het goed ik gen alcohol drink en geen vitaminetabletten slik. Maar als ik zeg dat ik veel snoep krijg ik een donderpreek over me heen. Suiker veroudert je lichaam, je krijgt er darmklachten en enge ziektes van, je wordt er dik van (ja, hèhè). Ze noemt suiker zelfs ‘legale cocaine’. Suikerproducenten werken net als voorheen de sigaretfabrikanten: ze maken je verslaafd aan hun product zodat zij er veel aan verdienen.
Dan geeft ze me het doosje met spullen die ik de komende tien dagen nodig heb voor mijn experiment: het sportvasten. Als eerste haalt ze daar urinestrips uit, waarmee je kunt bepalen hoeveel suiker er in je plas zit. Dit wordt wel erg medisch allemaal. Dan komen de andere metallic gekleurde plastic zakjes tevoorschijn. Visolietabletten, calcium/magnesium/zinktabletten, vitaminetabletten. Hè, net zei ze toch dat het goed was dat ik geen vitaminetabletten slik? Ik denk het alleen, maar zeg niets. En dan komt de zak waar het allemaal om draait: 250 gram ‘Metabolic Switch’. Van dit poeder, die de switch van suiker- naar vetverbranding moet stimuleren, moet ik drie keer per dag een halve liter drank fabriceren die ik vervolgens langzaam moet opdrinken. Slim; dan zit je al bijna aan de twee liter water per dag, volgens allerlei gezondheidsnormen de juiste hoeveelheid.
We nemen mijn eetschema voor de komende tien dagen door. De eerste twee dagen nog min of meer normaal; groente, rijst, salade, fruit. Dan vier dagen alleen maar sap. En tenslotte vier dagen langzaam weer wat eten; ongeveer hetzelfde als de eerste twee dagen.
We gaan wegen. Nou ja, zij gaat mij wegen. 71 kilo zegt haar weegschaal, terwijl de mijne vanmorgen 69 aanwees. Maar toen was ik bloot en had ik nog niets gegeten. Nu heb ik een trui aan, en een met regenwater doorweekte spijkerbroek. De coach meet mijn vetpercentage: 31. Ze pakt een schema erbij om aan te tonen wat dat betekent. Volgens het schema mogen vrouwen als ik (ik weet niet wat voor vrouwen dat precies zijn) een vetpercentage van maximaal 34% hebben. ‘Maar dat schema is mild. Ik vind 31 teveel.’ Er volgt nog een betoog dat ik, als ik doorga zoveel suiker te eten, over een paar jaar tien kilo lichter ben. ‘Maar ik ben toch juist hier gekomen om daar iets aan te doen?’ wil ik roepen. Ik voel me een klein kind dat op zijn donder krijgt. En waarom? Omdat ik van een slechte gewoonte probeer af te komen!
Goed, ik heb de spullen en de info die ik nodig heb om te starten. Let’s go!
Foto van Puuikibeach op Flickr.
risobrasil 