Brazilië wil zwerfhonden ruimen

Als er niks gebeurt, zullen Brazilianen een grote hoeveelheid zwerfdieren uit de weg ruimen in voorbereiding op het WK en de Olympische Spelen. Dat vreest Isabelle Sternheim van het Stray Animal Foundation Platform. ‘We krijgen al veel bezorgde berichten uit Brazilië dat er plannen worden gemaakt om op grote schaal dieren af te maken’. Lees het hoofdartikel in Spits.

Vreemd, ik ben niet zo gek op honden (om het zachtjes uit te drukken), maar kan me van Brazilië geen zwerfhonden herinneren.

Foto van 5thLuna op Flickr.

Engelse les voor prostituees

In de stad Belo Horizonte hebben prostituees zich massaal ingeschreven voor een gratis cursus Engels. De stad is één van de speelsteden tijdens het WK voetbal in 2014. Behalve hotelpersoneel en taxichauffeurs bereiken blijkbaar ook andere beroepgroepen zich voor op de verwachte toestroom van buitenlandse toeristen.

Bron: Spits en voetbal4you

Foto van Le Calmar op Flickr.

Oranjecamping helpt Brazilië

Brazilië heeft De Oranjecamping , (de organisatie die bij grote sportevenementen een camping met ontbijt, dj’s, Nederlandssprekend personeel en transfers naar de wedstrijd organiseert) gevraagd mee te kijken naar de mogelijkheid om bij het WK voetbal in 2014 in Brazilië ook een kampeerplaats op te zetten voor jonge voetbalfans uit de rest van Zuid-Amerika. ”Een enorme uitdaging”, aldus een blije Jokko de Wit, die in Rio de Janeiro ook een overeenkomst sloot met de Camping Club van Brazilië voor de inrichting van een Oranjecamping voor Nederlandse fans.

”Er zijn 23 campings, maar slechts een aantal daarvan bevindt zich in de buurt van een stadion”, aldus De Wit in het Maracanãzinho-stadion. Lees het hele bericht op nu.nl.

Foto van pbelskamp op Flickr.

Nattig kaneelbrood op kerstmis

Op kerstavond ben ik aangekomen in Brazilië. Ik logeer een paar weken bij Edilson, die ik nog ken van toen ik vrijwilligerswerk deed via Iko Poran. Hij was er toen medewerker met als taak de buitenlandse vrijwilligers wegwijs te maken in Rio. Eigenlijk heb ik nauwelijks meer contact met hem, op een paar keer ‘Hoe gaat het?’ en ‘Goed!’ via msn na.

Maar Rita uit Portugal, die tegelijk met mij vrijwilliger was, en die een vriendin van me is geworden, mailt nog wél regelmatig met Edilson. Omdat we nu tegelijk naar Brazilië gaan, nodigde hij ons beide uit in zijn huis te verblijven. Rita doet het niet; zij heeft al aan iemand anders beloofd te komen logeren. Ik neem de uitnodiging wel aan. En zo komt het dat Edilson me ophaalt op het vliegveld van Rio de Janeiro. Via twee bussen en 172 traptreden komen we bij zijn huis in Santa Teresa. De wijk is bekend om zijn galeries en kunstwinkeltjes, maar die liggen een stuk lager op de berg. Edilsons huis ligt in de favela hoger op de berg. De wijk is kort geleden ‘gepacificeerd’. Dat wil zeggen dat niet langer de drugsbendes, maar de politie er de baas is.

Met het WK en de Olympische Spelen in het vooruitzicht doet Rio er alles aan om buitenlandse bezoekers aan te trekken. Dus worden drugsbendes wijk voor wijk verjaagd, maar is ook de politie zelf flink op de schop gegaan. Er is een hele lichting nieuwe, jonge agenten aangenomen en opgeleid, die zo veel mogelijk weg worden gehouden van de ‘oude’, vaak corrupte agenten. Zo moet voorkomen worden dat de nieuwe agenten ‘besmet’ worden met corruptie.

Omdat Santa Teresa gepacificeerd is, durft Edilson het aan een toerist te herbergen. En ik kan rustig alleen over straat, zegt hij. ‘s Avonds is het een beetje uitkijken, maar dat is overal zo.

Als ik net mijn rugzak in Edilsons huiskamer heb gezet, vraagt hij of ik klaar ben om te gaan. Ik kom net binnen! Maar het is inmiddels middernacht, dus is het kerstmis, dus moeten we naar zijn oma. Die woont letterlijk om de hoek en heeft in haar kleine huisje een grote tafel met eten. We eten rijst en bonen, want we zijn in Brazilië. En ik maak kennis met rabanada, een soort nattig kaneelbrood dat met kerst wordt gegeten. Het smaakt lekkerder dan het in mijn omschrijving klinkt.

Het huis van Edilson