“Ik ben altijd danseres geweest, dus met muziek ben ik al mijn hele leven bezig’, begint Mireille Linger van de Wereldmuziekschool Amsterdam te vertellen. ‘Een vriend liet me kennis maken met Afrikaanse drums. Maar in de ruimte ernaast waren mensen bezig met Braziliaanse percussie en dat vond ik eigenlijk veel leuker! Ik ben er gaan kijken en ben sindsdien nooit meer weg gegaan van de Braziliaanse muziek.”
Linger richtte in 2004 sambaschool Marango en sambagroep Marancha op. “Marancha bestaat uit gevorderde leerlingen. We treden veel op; laatst nog in de Melkweg, maar ook vaak op straat . Die optredens leveren ons de meeste nieuwe leerlingen op. Mensen die ons horen spelen, worden daar heel blij en enthousiast van, en willen zelf ook een instrument leren bespelen.
Wat is er nou precies zo leuk aan samba? Linger moet er even over nadenken. “Het is muziek met geschiedenis; er zit een verhaal achter. Maar vooral: iedereen wordt heel vrolijk van samba. Als we met de gevorderde leerlingen voluit spelen, echt op tempo, worden ze helemaal dol en uitgelaten. Geweldig!”
“Plezier is ook het belangrijkste wat ik leerlingen wil meegeven. Het gaat er echt om dat je voor je lol speelt. Degenen die meer willen leren, geef ik mee wat ik zelf weet. Maar ik zeg er altijd bij: de muziek komt uit Brazilië, maar ik ben geen Braziliaanse. Ga vooral in Brazilië kijken, luisteren en spelen.” Dat laatste doet Mireille zelf ieder jaar.
“In Brazilië is sambamuziek een onderdeel van de cultuur. Samba is er een leefwijze. In Nederland gaat het er meer gestructureerd aan toe; je gaat elke week op dezelfde dag en tijd naar je les en leert je noten. Hier is samba een hobby. Maar het gevoel dat sambamuziek veroorzaakt is overal hetzelfde; een explosie van vrolijkheid.”
www.wereldmuziekschoolamsterdam.nl
Foto van Daniel Paxton op Flickr.